Modlitwa to najprawdziwsza postawa człowieka wobec Boga; to gest, akt człowieka pełnego, prawdziwego. Jedna z recytowanych w Liturgii Godzin antyfon brzmi: Cała ziemia pragnie Jego oblicza. Ale ziemia niczego nie pragnie, rzeczywistość niczego nie pragnie. Do czego zatem odnosi się owo pragnienie? Do świadomości. “Cała ziemia”, to znaczy moja świadomość, to ona może się wyrazić w pragnieniu. “Cała ziemia” staje się świadoma Jego obecności we mnie.
Modlitwa zatem to inicjatywa, rozpoznanie, oczekiwanie, pragnienie, jest to wołanie “Przyjdź”, jest to błaganie.